yeddinci

yeddinci
«Yeddi»dən sıra sayı. Yeddinci sıra. Yeddinci nömrə. Həftənin yeddinci günü. – <Teymur> yeddinci sinfi bitirib, sənət məktəbinə girmiş, oranı da müvəffəqiyyətlə bitirmişdi. M. Hüs..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • sabiən — ə. yeddinci olaraq, yeddinci dəfə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sabe’ — ə. 1) yeddinci; 2) yeddinci övlad (oğul) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sabiə — ə. 1) yeddinci; 2) yeddinci qız (övlad) …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • çərx — f. 1) təkər, çarx; 2) dolanma, dövr etmə; 3) m. göy, səma, asiman; 4) m. dünya, kainat; 5) m. bəxt, tale. Çərxi cəfacu vəfasız dünya, zülm və əziyyətlə dolu dünya; çərxiçənbəri dairəvi səma; çərxi ətləs «atlas çarx» astronomiyada: yeddinci fələk; …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • fəna’ — ə. 1) pis, yaman; 2) yox olma; yoxluq, fanilik; 3) ölmə, keçinmə; 4) təsəvvürdə: mənəvi təkamülün yeddinci pilləsi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • rəcəb — ə. müsəlman qəməri ilinin yeddinci ayı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sidr(ət)ülmüntəha — ə. göyün yeddinci qatında təsvir olunan bir yerin adı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • cülus — is. <ər.> Hökmdarın taxta çıxması. Şah Abbasın cülusundan altı il keçib, yeddinci il başlanmışdı ki, aşağıda zikr olunan qəziyyə vaqe oldu. M. F. A.. <Çopo:> Ərdicanın cülusu bir o qədər də təntənəli keçmədi, xalq yorulmuşdu. Ç..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • duzəx — is. <fars.> Cəhənnəm. Duzəxə girməz sitəmindən yanan; Qabili cənnət degil əhli əzab. F.. Gedərəm duzəxə mərdü mərdanə; Əsli budur sözün sağı, səninlə. Q. Z.. Və onların hamısından pisi budur ki, duzəxdə bir əqrəb var ki, onun başı yeddinci… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • girmək — f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir. C. M.. <Mərcan bəy:> A gədə, qoçaq, mən səni çağırmayınca sən bu otağa girmə! Ü. H.. Bağa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”